به نام خداوند بخشنده مهربان‏

الم (از اسرار یا متشابهات یا اشاره به اسماء الهی یا نام این سوره قرآن است). (۱)

تنزیل این کتاب بزرگ (قرآن) بی‌هیچ شک از جانب پروردگار عالمیان است. (۲)

بلکه کافران می‏گویند قرآن را او از پیش خود (بی‏مدد وحی خدا) فرابافته. (چنین نیست) بلکه آن به حقّ و راستی از جانب خدا فرستاده شده تا تو قومی را که رسولی پیش از تو به سوی آنان نیامده (از معصیت خدا) بترسانی، باشد که راه هدایت پیش گیرند. (۳)

خدا آن کسی است که آسمان‌ها و زمین و هر چه در بین آن‌هاست همه را در مقدار شش روز بیافرید، آن‌گاه بر عرش (فرمانروایی) قرار گرفت، شما را غیر او هیچ (در عالم) یار و یاور و شفیع و مددکاری نیست، آیا تذکر نمی‏یابید؟ (۴)

اوست که امر عالم را (به نظام احسن و اکمل) از آسمان تا زمین تدبیر می‏کند سپس در روزی که مقدارش به حساب شما بندگان هزار سال است باز (حقایق و ارواح) به سوی او بالا می‏رود. (۵)

این است همان خدایی که بر غیب و شهود عالم دانا و (بر جهانیان) مقتدر و مهربان است. (۶)

آن خدایی که هر چیز را به نیکوترین وجه خلقت کرد و آدمی را نخست از خاک (پست بدین حسن و کمال) بیافرید. (۷)

آن گاه خلقت نژاد نوع او را از چکیده‏ای از آب بی‏قدر (و نطفه‌ی بی‏حس) مقرر گردانید. (۸)

سپس آن (نطفه‌ی بی‏جان) را نیکو بیاراست و از روح (قدسی الهی) خود در آن بدمید، و شما را دارای گوش و چشم‌ها و قلب‌ها (با حسّ و هوش) گردانید، باز بسیار اندک شکر و سپاسگزاری نعمت‌های حق می‏کنید. (۹)

کافران (از روی تعجب و انکار) گویند که آیا پس از آنکه ما در زمین (خاک و در خاک) نابود و گم شدیم باز از نو زنده خواهیم شد؟! (بلی البتّه زنده خواهید شد) بلکه آن‌ها به شهود و لقاء خدایشان کافرند. (۱۰)

بگو: فرشته‌ی مرگ که مأمور قبض روح شماست جان شما را خواهد گرفت و پس از مرگ به سوی خدای خود بازگردانیده می‏شوید. (۱۱)

و اگر تو حال بدکاران را (در قیامت) ببینی که چگونه در حضور خدای خود سر به زیر و ذلیلند (و با آه و ناله حسرت) گویند: پروردگارا، اینک (عذاب تو را) به چشم دیدیم و (سخن رسولانت را) به گوش گرفتیم، پس ما را (به دنیا) باز گردان تا صالح و نیکوکار شویم که اکنون (وعده‌ی تو را) به چشم یقین مشاهده کردیم! (۱۲)

و اگر ما (به مشیت ازلی) می‏خواستیم، هر نفسی را به کمال هدایتش (به جبر و الزام) می‌رسانیدیم و لیکن وعده‌ی حقّ و حتمی من است که دوزخ را البته از همه‌ی (کافران) جنّ و انس پر سازم. (۱۳)

پس (خطاب رسد: امروز) شما ای کافران (عذاب را) به کیفر غفلت از ملاقات این روزتان بچشید که ما هم شما را فراموش کردیم (یعنی از نظر لطف انداختیم) و اینک عذاب ابدی را به پاداش اعمال زشتی که می‏کردید بچشید. (۱۴)

تنها کسانی به آیات ما ایمان می‏آورند که چون متذکر آیات ما شوند به سجده رخ بر خاک نهند و تسبیح و تنزیه و ستایش پروردگار کنند و ابداً به کبر و نخوت سر از فرمان حق نکشند. (۱۵)

(شب‌ها) پهلو از بستر خواب تهی کنند و با بیم و امید (و ناله اشتیاق در نماز شب) خدای خود را بخوانند و آن‌چه روزی آن‌ها کرده‏ایم (به مسکینان) انفاق کنند. (۱۶)

پس هیچ کس نمی‏داند که به پاداش نیکوکاریشان چه نعمت و لذّت‌های بی‏نهایت که روشنی‏بخش (دل و) دیده است در عالم غیب برایشان ذخیره شده است. (۱۷)

آیا آن کس که ایمان آورده (حالش در قیامت) مانند کسی است که کافر بوده؟ هرگز یکسان نخواهند بود. (۱۸)

اما آنان که (در دنیا) با ایمان و نیکوکار بودند به پاداش اعمال صالح منزلگاه پر نعمت در بهشت ابد یابند. (۱۹)

و اما آنان که سر از طاعت حق کشیده و فاسق شدند منزلگاهشان در آتش دوزخ است و هر چه کوشند و خواهند که از آن آتش بیرون آیند باز (فرشتگان عذاب) بدان دوزخ برگردانندشان و گویند: عذاب آتشی را که (در دنیا) تکذیب می‏کردید اینک بچشید. (۲۰)

و البته ما کافران را عذاب نزدیک‏تر (و کمتر به بلاهای دنیا یا در برزخ) بچشانیم غیر آن عذاب بزرگتر و شدیدتر (قیامت یا قیام حجّت عصر علیه‌السّلام) تا مگر (متنبّه و پشیمان از کفر و عصیان شوند و به سوی خدا) باز گردند. (۲۱)

و کدامین کس در عالم از آن کس که به آیات خدا پند و تذکرش دادند و باز اعراض کرد ستمکارتر است؟ البته ما از بدکاران انتقام خواهیم کشید. (۲۲)

و همانا ما به موسی کتاب (تورات) را عطا کردیم پس تو در ملاقات او (یعنی ملاقات موسی با خدا در قیامت یا شب معراج با تو) هیچ شک مدار، و ما او را سبب هدایت بنی‌اسراییل قرار دادیم. (۲۳)

و برخی از آن بنی‌اسراییل را امام و پیشوایانی که خلق را به امر ما (نه به امر خلق) هدایت کنند قرار دادیم برای آن‌که (در راه حق) صبر کردند و در آیات ما مقام یقین یافتند. (۲۴)

البته خدای تو به روز قیامت در آن‌چه این مردم (از آیات و احکام الهی) اختلاف کلمه می‌انگیختند حکم خواهد کرد. (۲۵)

آیا آن طوایف و قبایلی را که ما پیش از این مردم کنونی هلاک کردیم و اینان اینک در دیارشان به جای آن‌ها رفت و آمد می‏کنند هلاک آن‌ها موجب هدایت و عبرت اینان نگردید؟ البته در این هلاک پیشینیان آیاتی (از پند و عبرت خلق) است، آیا باز هم سخن نمی‏شنوند؟ (۲۶)

آیا ندیدند که ما آب باران را به سوی زمین خشک بی‏آب و گیاه می‏بریم آن گاه حاصلی که خود و چهارپایانشان از آن بخورند می‏رویانیم؟ آیا باز هم چشم بصیرت نمی‏گشایند (تا لطف رحمت واسع خدا را به خلق بنگرند)؟ (۲۷)

و کافران می‏گویند: این فتح و گشایش (یعنی روز قیامت یا فتح مکه به دست مسلمین که وعد و وعید می‏دهید) کی خواهد بود اگر راست می‏گویید؟ (۲۸)

بگو که (امروز باید ایمان آرید که) روز فتح، ایمان آنان که کافر بودند سود نبخشد و آن‌ها را مهلت ندهند. (۲۹)

پس، از آن کافران اعراض و دوری کن و منتظر (فتح و فیروزی خدا) باش، که آن‌ها هم منتظر (قوّت خویش و ضعف و شکست تو) هستند. (۳۰)

ترجمه سوره فجر

ترجمه سوره فجر

به نام خداوند بخشنده مهربان

۱) در هنگام شفق

۲)  به ده شب[۱]

۳)  زوج وفرد

۴)  به شب و روزی که می گذرد سوگند…

۵)  اینها برای کسی که به خودش مسلط است مهم است، اینطور نیست؟

۶)  ندیدی که خدا به قوم عاد چه جزایی داد؟[۲]

۷)  ارمی که  ستوندار است،

۸)  چنان شهری است که مانند آن خلق نشده.

۹)  و همچنین ثمود که در آن وادی سنگها را می تراشیدند.

۱۰)                 و به فرعون نیزه دار چه جزایی داد؟

۱۱)                 اینان کسانی هستند که در سرزمینشان طغیان می کردند.

۱۲)                 آنان فساد  فراوانی به بار آوردند.

۱۳)                 خداوند هم بر آنان شلاق باراند.

۱۴)                 چون خدای تو همیشه هر چه را زیر نظر دارد.

۱۵)                 خداند انسان را امتحان می کند، به او نعمت می دهد و اکرام می کند، تا او بگوید خداوند به من داد، داد!…

۱۶)                 اما اگر خداوند او را امتحان کند و از نعمت او بکاهد، می گوید که: خداوند مرا ذلیل و خوار کرد.

۱۷)                 نه ! نه ! شما به یتیمان اکرام و بخشش نمی کنید.

۱۸)                 برای سیر کردن انسان بیچاره،  حتی همدیگر را تشویق نمی کنید.

۱۹)                 بدون در نظر گرفتن حلال و حرام میراث می خورید.

۲۰)                 به مال و ثروت علاقه فراوانی دارید.

۲۱)                 نه ! نخیر! وقتی که سطح زمین صاف شد…

۲۲)                 خداوند می آید وقتی که فرشته ها به صف ایستادند

۲۳)                 آن روز وقتی جهنم هم به آنجا آورده می شود، آن روز عقل انسان به سرشان می آید، اما چه فایده؟ !

۲۴)                 و می گوید: آه، ای کاش زودتر از اینها برای زندگی ام کاری می کردم.

۲۵)                 جزایی که خداوند آن روز می دهد هیچ کس نمی تواند بدهد.

۲۶)                 و بندی که خداوند می زند هیچ کس نمی تواند بزند.

۲۷)                 ای فردی که درونت راحت است! [۴]

۲۸)                 به خداوند بازگرد، در حالی که هم تو  راضی از پروردگارت و هم او از تو راضی است.

۲۹)                 به بندگانم بپیوند [۵]

۳۰)                 به بهشتم وارد شو.

[۱] در تفسیر طبری و خیلی از تفاسیر دیگر راجع به ، ده روز آخر رمضان و ده روز اول ذی الحجه و ده روز اول محرم، نظراتی وجود دارد. ده روز آخر رمضان منطقی تر به نظر می رسد، چونکه پیامبر(ص) عبادت اعتکاف که در آیه ۱۸۷ سوره بقره آمده را در این ایام انجام می داده و فرموده اند که شب قدر در یکی از این شبهاست.

[۲] قومی که حضرت هود به عنوان پیامبر برایشان بر انگیخته شد. عذابی که بر آنان نازل شده در این آیات بیان شده. (هود، ۱۱/۵۸-۶۰) (شعرا۲۶/۱۲۹) (فصلت۴۱/۱۳-۱۶) (احقاف۴۶/۲۱-۲۶) (ذاریات۵۱/۴۱-۴۲) (قمر ۵۴/۱۸-۲۱) (الحاقه۶۹/۶-۸)

[۳] قومی که حضرت صالح را به عنوان پیامبر برایشان بر انگیخت. جزایی که به آنان داده شده در این آیات بیان شده: (اعراف ۷/۷۳) (هود۱۱/۶۱-۶۸) (شعرا۲۶ /۱۴۱-۱۵۹) (نمل۲۷/۴۵-۵۳) (فصلت۴۱/۱۷-۱۸) (ذاریات۵۱/۴۳-۴۵) (قمر۵۴/۲۳-۳۱) (الحاقه ۶۹/۵) (شمس۹۱/۱۱-۱۵)

[۴] یاد خدا آرامش بخش دلهاست.(رعد۱۳/۲۸)

[۵] هر کس که از خدا و رسولش پیروی کند، خداوند را شاد کرده و با پیامبران، عالمان، و خوبان همنشین خواهد شد. آنها چه دوستان خوبی هستند. (نساء ۴/۶۹)

مولف مقاله: کارشناس علوم قرآن و مسائل مطالعات زنان

ترجمه آیه 44 سوره ی نحل

با نام خدا

نظر خود را در باره ی این ترجمه از آِه ی 44 سوره نحل برای ما بفرسید.

"بِالْبَیِّنَتِ وَ الزُّبُر ِوَ أَنزَلْنَا إِلَیْک الذِّکرَ  لِتُبَینَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیهِمْ  وَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُون"َ. ‏(نحل/44)

ترجمه:

(ما رسولان را) با ادله روشن(دلالت کننده برحقانیت رسالت ) و کتاب های نازله(بر ایشان فرستادیم)، و ما به سوی تو، قرآن را یک دفعه فرستادیم تا برای همه افراد بشر، آنچه را به تدریج به سویشان فرستاده شد، توضیح دهی، و شایدمردم(در زندگی توبیندیشند(تا بفهمندآنچه را آورده ای، حق و از طرف خدا بوده است).